Tre puesie d’amore - Guidu Benigni

Guidu Benigni, rigala un mazzulu di puisii d’amori, chì facini prò in ssi mumenti à straziera…

  

  

TRE PUESIE D’AMORE

 

 

 

Una, duie è trè

 

   N’aghju cunnisciutu una chì cantava mane è sera.

Ùn la criderete mancu, ma vi ghjuru ch’ella hè vera,

ssa viziosa cantarina mi pigliò per una pera.

 

   N’aghju cunnisciutu una altra chì passava l’ore sane

à guardà si nentru u spechju da la sera à la mane

è quand’ella mi parlava mi trattava cum’è un cane.

 

   È po ci n’hè stata una ch’ùn sapia dì di nò,

per un nunda si sbrancava in casa cum’è in purtò,

cum’eiu ùn vulia sparte, prestu prestu ne scappò.

 

   Pocu tempu dopu hè ghjunta una merula brunetta

chì tenia mai in piazza, nervosa cum’è saietta

ella mi vulia tene cù lu capu in la sacchetta.

 

   Fà chì dopu tante streghe, mille guai, centu strazi

aghju attippatu lu chjassu chì colla versu li stazzi

è cun l’aria muntagnola mi guarì di st’imbarazzi.

 

   Sò di stintu giuvanastru, ma di sicuru attempatu.

Mi ci vole poche cose per cascà innamuratu,

for chì furia n’aghju menu, soca avà mi sò calmatu.

  

   Ecunumizate un soldu è vi lu ritruverete.

Ùn risparmiate l’amore, ellu hè cum’è la sete,

ci vole stancià lu prestu, vechju, più lu truverete.

 

   S’è aghju un cusigliu à dà, à voi altri giuvanotti,

hè di prufittane avà, chì cum’è li panzarotti,

ùn sò boni da manghjà chè quandu elli sò cotti.

 

 

***

 

Mi ramentu… d’una surgente

 

Mi ramentu…

   …pusendu à l’ombra d’un querciu ramosu

mi stava à l’ascoltu d’una acqua surgente

cumpagna d’un cantu di merlu bramosu

d’amore è saziu di sole lucente.

 

Mi ramentu…

   …mi stava à l’ascoltu d’una acqua surgente

quandu tù sì ghjunta è m’ai parlatu

d’amore, è saziu di sole lucente

t’aghju dettu : “Cara, stà ti à mio latu.”

 

Mi ramentu…

   …quand’è tù sì ghjunta è m’ai parlatu

u mio core hè statu trapienu di lume,

t’aghju dettu : Cara, stà ti à mio latu,

chì d’una surgente n’ai fattu un fiume.

 

 

 

***

 

 

Dolce l’ore

 

           Ti vulia purtà in quelle cuntrate

di neve eterne, di piane cutrate.

Ti vulia purtà in quelle beate

isule di fiori da Lotì cantate.

 

Ma mi rivene in core

chì quì sò dolce l’ore.

 

           Ti vulia mustrà tuttu l’Oriente,

d’oru li palazzi è d’arte framente.

Ti vulia mustrà d’un Rè lu talente

per la so Regina l’amore nascente.

 

Ma mi rivene in core

chì quì sò dolce l’ore.

 

           Ti vulia purtà in China luntana

d’antica cultura, prescelta è suvrana.

Ti vulia purtà in l’Ande suprana

d’incaichi piani d’America suttana.

 

Ma mi rivene in core

chì quì sò dolce l’ore.

 

           Ti vulia mustrà quantu luminose

sò cime d’Asia, altiere è pumpose.

Ti vulia mustrà millaie di cose

chì voganu mari d’onde furiose.

 

Ma mi rivene in core

chì quì ci stà l’amore

fendu ci dolce l’ore.

  

  

  

Avis aux lecteurs
Un texte vous a plu, il a suscité chez vous de la joie, de l'empathie, de l'intérêt, de la curiosité et vous désirez le dire à l'auteur.e ?
Entamez un dialogue : écrivez-lui à notre adresse decameron2020@albiana.fr, nous lui transmettrons votre message !
  
  
Nouveautés
Decameron 2020 - Le livre
Article ajouté à la liste de souhaits